Tegernsee - Bad Wiessee

Tegernsee - Bad Wiessee

Monday 3 November 2014

De Veteraan

Ik speelde de laatste ronde op bord 83 tegen Dhr. Meszaros - een 83 jaar oude CM. We zaten ruim op tijd achter het bord en hadden daardoor even tijd voor een praatje. Ik vond de man meteen sympathiek. Hij was van oorsprong een Hongaar. Zijn rating was iets gezakt, maar nog een respectabele 2109. Ik zei hem dat ik het knap vond dat hij gezien zijn leeftijd nog zo goed schaakte. Hij dacht de op een na oudste deelnemer aan dit toernooi te zijn. Dat klopt niet: de Nederlander Niek Oud van VAS is 87 en Dhr. Cajkovski is met 89 jaar de oudste schaker. Deze laatste wordt ook ieder jaar bij de derde ronde samen met de jongste deelnemer naar voren geroepen om een kleine attentie in ontvangst te nemen (zie foto). Niek Oud speelt overigens ook nog steeds op een zeer behoorlijk nivo. Dhr. Meszaros merkte op dat partijen wel lang duren en dat hij dat moeilijk volhoudt.


Michiel Harmsen – Ignac Meszaros
Bad Wiessee 2014, ronde 9

1.d4 Pf6 2.c4 g6 3.Pc3 d5 4.cxd5 Pxd5 5.e4 Pxc3 6.bxc3 Lg7 7.Pf3 c5 8.Tb1 0–0 9.Le2 Pc6 10.d5 Pe5 11.Pxe5 Lxe5 12.Dd2 Da5
Hier wijkt Dhr. Meszaros af van de huidige theorie, die 12. .. e6 voorschrijft. Wit krijgt nu een klein voordeeltje. Na afloop van de partij lichtte hij toe dat hij niet meer zo op de hoogte was van de huidige theorie, die ook in deze variant in de loop der jaren is veranderd.
13.Tb3 e6 14.f4 Lg7 15.Ta3?!
Geen slechte zet, maar niet de beste volgens ‘het beest’, dat 15.d6 aanbeveelt.
15. .. Dd8 16.c4 e5 17.Lb2 exf4!
Hier schrok ik wakker en realiseerde meteen dat Dh4+ dreigde. Ik had dus geen tijd op de loper op g7 te ruilen want na 18.Lxg7 Dh4+ 19.g3 fxg3 is er geen tijd om de loper te redden vanwege het vernietigende aftrekschaak g2+! Ik nam een lange denkpauze van ongeveer 25 minuten. Ik zocht eerst naar mogelijkheden de pion op f4 terug te winnen, maar realiseerde me al snel dat dit lastig werd. Hij kon gemakkelijk gedekt worden door g5. Ook bedacht ik dat wit een sterk centrum kon krijgen met e5, maar dat e5 wel moeilijk te behouden was.
18.h4?
Deze zet voorkomt g5. Hij dreigt ook met h5 de zwarte koningsstelling te ontwrichtten. De zet verraste mijn tegenstander zichtbaar. Tijdens de analyse achteraf met Jan Krans erbij twijfelden wij niet aan deze zet. De computer deed dat wel en geeft zwart nu groot voordeel. Wit had zijn voordeel kunnen behouden met 18.0–0 Lxb2 19.Dxb2 g5 20.e5 Te8. De pion achterstand wordt ruimschoots gecompenseerd door het sterke centrum en de ontwikkelingsvoorsprong.
18. .. Lxb2 19.Dxb2 f6?
Dit is te passief. Gewoon 19. .. Te8 20. e5 De7 zou zwart groot voordeel geven omdat e5 niet te houden is.
20.Tf3 Dd6 21.g3?!
Een dappere poging om tegenspel te krijgen, maar volgens de computer wel wat overmoedig. Het doel is de f-lijn te openen.
21. .. fxg3 22.0–0!
Dat was het plan! Nu gaat f6 er aan en kan wit vervolgens e5 doordrukken. Pion g3 dacht ik later wel een keer terug te winnen. Ik vermoed dat zwart dat ook dacht, want hij offert deze pion in het vervolg meteen terug om de koning naar voren te lokken. Dat was echter geen goed plan. De witte koning blijft veilig staan en het kost wit nu geen tempi om deze pion terug te winnen. Had de pion op g3 gestaan dan was het binnendringen van de zwarte dame op h3 een vervelende dreiging geweest die zwart het betere spel geeft.
22. .. g2? 23.Kxg2 Lg4?
Zwarts laatste kans op gelijk spel was 23. .. Dd7. Slaan op f6 is dan niet goed vanwege het binnenvallen van de dame op h3. Nu staat wit gewonnen.
24.Txf6 Dd7 25.Kg3
Wit blijft gewonnen staan, maar 25.Txf8+ Txf8 26.Txf8+ Kxf8 27.Dh8+ Kf7 28.Dxh7+ was beter.
25. .. Lxe2 26.Dxe2 Txf6
Hier stond Dhr. Meszaros op van achter het bord en bleef daar even staan. Hij lichtte toe dat hij kramp had. Hij zat ook al bijna 3 uur onafgebroken achter het bord.
27.Txf6 Kg7 28.e5
Eindelijk staat die pion op e5. Wit heeft nu alles wat hij wilde: een sterk centrum met twee verbonden vrijpionnen en de f-lijn. Deze dominantie voorkomt ook dat zwart tegenspel heeft tegen de wat tochtige witte koning.
28. .. b6 29.Df3 Te8 30.Df4 b5
Hier beende Dhr. Meszaros met nog 5 minuten op de klok gehaast weg. Het was me meteen duidelijk dat hij hoge nood had. Hoewel ik mijn volgende zet al klaar had heb ik gewacht tot hij van het toilet terug was alvorens deze uit te voeren. Ik had weliswaar nog maar 15 minuten, maar vond dat genoeg om deze eenvoudig gewonnen stand uit te spelen. Na ongeveer 5 minuten kwam Dhr. Meszaros gehaast terug lopen. Toen ik zag dat hij al zoekende ons bord voorbij liep wenkte ik naar hem en wachtte even totdat hij weer rustig zat voordat ik mijn zet speelde. Ik vond de situatie opmerkelijk omdat het getuigde van vechtlust van deze oude man. Anderzijds was het wat naïef, want het was spoedig mat.
31.e6 Dc8 32.Tf7+ 1–0

Na afloop complimenteerde Dhr. Meszaros me met mijn goede spel. Samen met Jan Krans hebben we de partij nog geanalyseerd. Hij vroeg om aan te geven waar hij nu fouten had gemaakt. Van zo een vraag houd ik erg. Niet de analyse gebruiken om alsnog te bewijzen dat je een betere schaker bent maar je kwetsbaar en leergierig opstellen, ook op je 83e! Ik denk dat deze mentaliteit er toe bijdraagt dat deze man op hoge leeftijd nog zo goed schaakt. Zoals vaker had ik ook bij deze oude man enige moeite met mijn winst. Het voelde als vadermoord. Achter het schaakbord ben ik liever kindermoordenaar, daar heb ik geen moeite mee.

Tekenen van vrede

De laatste ronde hier in Bad Wiessee begint altijd om 10 uur ’s morgens in plaats van 4 uur ’s middags. Zo kan iedereen op tijd thuis zijn en maandag weer andere dingen doen. Voor de Zukertorters ging dat dit jaar niet op, want wij bleven nog een nachtje.

Olav dreigde even weer net zo’n zeeslang te krijgen als twee jaar geleden in de laatste ronde (zie “Weerzien in Bad Wiessee”). Zoals het ging werd hij langzaam weggeduwd. Met een kwaliteit minder wierp hij nog een soort vesting op, maar toen er een kostbaar pionnetje ging was het afgelopen. Toch al met al een mooi toernooi: 4½ punt tegen over het algemeen sterkere tegenstanders.

Bij Harold was de vrede snel getekend, zij het niet dan na een paar k-factor-verhogende momenten.* Het laatste daarvan was het aannemen van het remiseaanbod zelf, want Harold stond dankzij een taktische truc toch gewonnen.

Stefan Linseisen – Harold de Boer
Bad Wiessee 2014, ronde 9 Stelling na 17.Te1
Harold is op nauwelijks verantwoorde pionnenjacht gegaan met zijn dame, maar pas met de volgende zet gaat het echt mis:
17. .. Lc3?
Hier zit een lek in. De computer geeft 17. .. Pd7 als enig speelbaar.
18.Te3?
Taktiek is een vorm van koken. De juiste ingrediënten in de juiste hoeveelheden en volgorde. Hier was 18.Tb3 de sleutelzet, niet alleen tegen de zwarte dame, maar ook tegen de loper, die geen velden heeft. Essentieel is dat er na 18. .. Lxd2 19.Dxd2 iets zeer onaangenaams dreigt op d5.
18. .. Lxd2 19.Ta1
Wit kan nu natuurlijk niet zoals na 18.Tb3 met de dame terugnemen, maar met 19.Teb3 viel nog iets voordeel vast te houden.
19. .. Db2 20.Tb1?
Met remiseaanbod, dat werd aangenomen! De dame lijkt inderdaad terug te moeten naar a2, maar de hangende loper had de held van de dag kunnen worden door als een soort dam te gaan fourageren: 20. .. Lxe3 21.Txb2 Lxc5 en de pion op b4 staat gepend. Met twee stukken en een toren voor de dame staat zwart dan gewonnen. ½-½

Ondanks deze gemiste kans kan ook Harold terugzien op een mooie serie; net als Olav heeft hij 50% gehaald tegen geduchte tegenstand. Zijn trainer kan tevreden zijn.

Michiel mocht tegen een 83-jarige, en schrijft daar zelf over (zie “De veteraan”). Hij won een interessante partij met wisselende kansen, en kwam zo op 5½, plus twee dus. Dat is zijn beste resultaat ooit hier in Bad Wiessee.

Had Michiel een oude rot tegenover zich, ik mocht zelf tegen de Duitse kampioen “onder 14”, een dertien-jarige jongen met een elo van 2115 en stijgend. “Ze nemen happen uit je elo”, merkten Olav en ik een paar dagen eerder op toen we het verschijnsel jeugdtalent bespraken: als je even niet oplet zijn ze alweer sterker geworden, en jij mag dat dan gaan bevestigen door van ze te verliezen.
Bovendien had ik aan datzelfde ontbijt de profetische uitspraak gedaan dat eens de dag zou komen waarop een van ons zou verliezen van een schaker die in deze eeuw geboren was. Zou ik zo snel gelijk krijgen? Zou ik die ene zijn en zou die dag vandaag zijn?

Julian Martin – Jan Krans
Bad Wiessee 2014, ronde 9
In de database had ik gezien dat Julian Spaans speelt en voor mijn gevoel niet zo goed, dus daar bereidde ik me speciaal nog even op voor.
1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Pc3
Bah. Daar gaat mijn voorbereiding. Ik weet alleen dat dit slap is, maar niet wat je met zwart moet doen. De Van Erp-aanpak dan maar: zolang mogelijk de zetten van mijn tegenstander nadoen.
3. .. Pf6 4.Lb5 Lb4 5.d3 d6 6.0-0 0-0 7.Lg5
Hier berekende ik dat Edwin van Erp mij toch in steek zou laten: 7. .. Lg4 8.Lxf6! Lxf3 9.Dxf3 Dxf6 10.Dxf6. Dan liever zelf de symmetrie verbreken:
7. .. Lxc3
De theorie – die ik had moeten kennen – is het met me eens.
8.bxc3 h6 9.Ld2
Een slap zetje. Inmiddels was de tegenstander ook uit de theorie (die nog wel een paar zetten verder gaat).
9. .. Lg4 10.h3 Lh5?! 11.De2 Lg6 12.Ph2?!
12. .. d5!?
Een uitroepteken voor de ondernemingszin, een vraagteken omdat zoveel actie nog lang niet nodig was.
13.exd5 Dxd5 14.Lc4 Dd7 15.Lb5 Dd5
Als hij remise wil kan hij het krijgen … Maar nee:
16.Lxc6 bxc6 17.c4 Dd6 18.Tad1?
Dit berustte kennelijk op een misrekening.
18. .. e4! 19.dxe4?
Weer niet de beste. Op 19.d4 wilde ik c5 doen.
19. .. Pxe4
Hier begon hij eindelijk echt na te denken, toen hem daagde dat op het geplande 20.Lxh6 het vervelende 20. .. Pc3 zou komen, met kwaliteitsverlies.
20.Tfe1
Met remiseaanbod. Ik wist dat ik inmiddels beter stond, maar iets beslissends had ik nog lang niet, en de schaakenergie was een beetje op. ½-½

Net als Michiel kijk ik terug op een zeer geslaagd toernooi: +2 tegen aanzienlijke tegenstand (helaas geen grootmeesters of meesters). Mijn zwaktes werden minder zichtbaar dan vorig jaar. De opening blijft een probleem. Ik beloof beterschap.

Bad Wiessee, tot volgend jaar!

* De k-factor is een maat voor het chaotische gehalte van de partij. Elke keer als iemand “objectief” een half punt verspeelt gaat de k-factor met één omhoog.

Sunday 2 November 2014

Schermutselingen

De achtste ronde alweer! Terwijl Olav ’s ochtends toch weer de golfbaan opzocht ging de rest van het gezelschap midgetgolfen – of is het “golven”? wel als je de toestand van de schitterend aan het meer gelegen baan in aanmerking neemt ...
Het werd een gezellige en ook spannende strijd.

Dat gemidgetgolf is een vorm van opgaafjes oplossen met tunneltjes, netjes en heuveltjes. Eén tip van Michiel – die het elk jaar schijnt te doen – kwam me zeer van pas: sla als een houten klaas. Daar wist ik wel raad mee, dat was me op het lijf geschreven.
Na nog wat ijsjes op een terras werd het tijd voor de echte wedstrijd, die op het schaakbord.

Van Michiel moest ik over zijn partij kort zijn: er gebeurde niets bijzonders – schuif schuif – en het werd remise. Vermeldenswaard is enkel dat hij tegen een “Herr Doktor” speelde die zijn titel ook zijn naambordje had laten zetten. Tegen zulk statusbejag had Michiel – zelf ook een “Herr Doktor” – zich vorig jaar nog strijdvaardig uitgelaten (zie hiervoor “Herr Doctor”). Kennelijk boezemde het titelvertoon hem toch nog enig ontzag in.

Bij Harold ging het mis. Het gambiet dat zijn tegenstander speelde – met zwart nog wel – staat niet als erg goed bekend, maar wat heb je aan die kennis als je zelf de zetten moet verzinnen? Harold gaf de pion terug, hoopte op aanval op de lang-gerokeerde zwarte koning, maar veel groter bleek het gevaar voor zijn eigen “monarch” (ja, er wordt ook gescrabbeld hier).

Olavs tegenstander was duidelijk op remise uit. Hij bood het ook aan in de eerste de beste enigszins gelijke stelling, en bleek achteraf zelfs een beetje geërgerd dat Olav het niet aannam. Het ging eigenlijk net zo als in mijn partij van de zevende ronde (zie “De cavalerie”): de remisewens is de vader van de onvoorzichtigheid.

Olav Lucas – Jens Mader
Bad Wiessee 2014, ronde 8 Stelling na 21.Txd4
Wit staat al lekker, maar nu gaat zwart forceren, met fatale gevolgen.
21. .. e5? 22.fxe5 Txe5 23.Tcd1 Te6 24.Dg4 f5 25.Txd6!
Op 25.Dxf5 had zwart natuurlijk 25. .. Lxh2+ in gedachten. Na Olavs zet is het meteen uit.
25. .. Txd6 26.Txd6 De7 27.Dd1
Opgevenswaardig zou je zeggen, maar zwart speelde nog een paar zetten door. 1-0

Ik had een sterke tegenstander die Olav al eerder had gehad, en tegen wie hij in gewonnen stelling remise had gegeven (zie “Zonder slag of stoot”). De tweede Nederland-België werd een episch gevecht met enige hoogtepunten en vooral veel dieptepunten. Zou ik dan onbewust de kunst verstaan mijn tegenstanders nog slechter te laten spelen dan ikzelf?

Jan Krans – Daniel Vanderheilzeele
Bad Wiessee 2014, ronde 8 Stelling na 20.Tfd8
Er was in de opening iets misgegaan: een pion was zoekgeraakt, de dames waren geruild, en mijn tegenstander had de c-lijn. Kortom: aan de slag!
21.Lh3 Te8 22.f5 gxf5 23.exf5 e5
Met een remiseaanbod dat ik niet goed begreep. Angst of bluf? Ik vermoedde het eerste, hoewel de stelling wel te ingewikkeld voor mij was, en dat ook bleef dat na de kwaliteitswinst die nu volgt.
24.f6+ Kxf6 25.Lxc8 Txc8 26.Pe2 d5 27.g4 h6 28.Pg3 Pac6 29.Tc1 Tg8 30.h3 Ke6 31.Pf5 e4? Dat paard op f5 stond niet in vanwege Txc6, en dat op f3 natuurlijk ook niet. Dus:
32.Pxh6! Tg6 33.Pf5 Pxf5 34.Txc6+ Pd6 35.Ph4
Beter was 35. a4.
35. .. Lb5 36.Tc7 Th6 37.Pf3
Dekte indirect h3.
37. .. f6 38.Kh2 Ld3 39.a4 a6 40.Kg3 Tg6??
De laatste zet in tijdnood, en een flater van enig formaat (tenzij het als een vorm van opgeven was bedoeld natuurlijk, maar dat lijkt me sterk).
41.Ph4??
Hier was de hand van grootmeester Rozentalis niet nodig om aan te geven dat het mat in drie was: 41.Pd4+ Ke5 42.Pc6+ Ke6 43.Te7 mat. Wat een ellende. Tot mijn verdediging kan ik enkel aanvoeren: het drinken van veel sinaasappelsap en het verbruik van grote hoeveelheden zakdoekjes, beide om een opkomende verkoudheid te bestrijden. De strijd ging dus door, en ik gaf zwart zelfs nog de kans om te ontsnappen, zoals we zullen zien.
41. .. Tg8 42.Tc6 Kd7 43.Tec1 f5 44.Tc7+ Ke6 45.T1c6?
Ik wilde het paard gaan veroveren, maar zag allang niet meer hoe lastig dat kon worden. Geniale dingen als 45.g5 Txg5+ 46.Kf4 waren echt te moeilijk in dit stadium, maar eerder 44.Kf4 had de zaak flink vereenvoudigd. Ik dacht iets moois te hebben op zwarts volgende idee, maar er bleek een lek in te zitten.
45. .. fxg4 46.hxg4 Le2 47.Th7
Dit dus, met de duidelijke bedoeling Th6+.
47. .. Lxg4?
De vermoeidheid sloeg kennelijk ook toe bij mijn tegenstander. Met 47. .. Txg4+! 48.Kh3 Ke5! 49.Te7 Kf4 50.Pg2+ Txg2 51.Kxg2 zou een absurd moeilijk eindspel zijn ontstaan. Ik houd me aanbevolen voor suggesties, maar word alweer moe als ik er naar kijk.
48.Th6+ Ke5 49.Thxd6
Zo paste het allemaal precies. Er was gewoon geen venijnig aftrekschaak om een kwaliteit terug te veroveren. Na 48. .. Kf7 moest de andere toren het paard slaan: 49.Tcxd6, anders kon Ld7+, en na 48. .. Ke7 kon 49.Thxd6 wel, vanwege 49. .. Ld7+ 50.Tg6.
Zwart gaf op, en het bleef nog lang onrustig in mijn hoofd. 1-0

Saturday 1 November 2014

Kanonnenvoer 3

Mijn tegenstander uit ronde 7 was dezelfde als die van Jan Krans uit de tweede ronde: Ingo Cordts. Jan won die wilde partij na een glansrijke verdediging. Zie hiervoor 'kanonnenvoer'. Hij was er extra blij mee omdat het een FM was. Ik had bij de analyse van Jan en Ingo meegekeken. Voor de partij zei Ingo dan ook dat het nu 1-0 voor Nederland was. Ik antwoordde zoiets als "Ach, es ist jetzt ein neuer Partie." Ik had mij kort voorbereid en wist dat hij graag Slavisch speelde.

Ingo Cordts - Michiel Harmsen
Bad Wiessee 2014, ronde 7
1.d4 d5 2.Nf3 Nf6 3.c4 c6 4.Qc2
Ik hoopte op een overgang naar een Catalaan en week daarom af van het gebruikelijke 4.Nc3.
4...dxc4
Hier was ik uit de theorie en speelde op mijn gevoel verder. Ik had me voorgenomen pion c4 voorlopig te offeren voor activiteit.
5.g3 Bg4 6.Nbd2 Nbd7 7.Bg2 Nb6 8.O-O Qd5
Deze zet verbaasde me erg. Ik krijg nu een sterk centrum en de dame doet niet meer mee met de verdediging van de damevleugel.
9.e4 Qh5 10.a4! Rd8?! 11.a5 Nc8
Stelling na 11. .. Bc8
Ik was tevreden met het verloop van de opening en had zelfs het gevoel erg goed te staan. Pion c4 kon ik altijd terugwinnen met behoud van een grote ontwikkelingsvoorsprong en een sterk centrum. Ik had al wel veel tijd geinvesteerd. Ook hier had ik een lange denkpauze en overwoog 12.b3 cxb3 13.Qxb3 dat echter faalt op 13...Qb5! Ik bekeek allerlei varianten om nu snel door de damevleugel heen te breken, o.a. ook 12. Ne5, maar zag het niet. Uiteindelijk besloot ik pion c4 terug te nemen.
12.e5 Nd5 13.Qxc4.
Dat is op zich geen slecht plan, want wit houdt een groot ruimteoverwicht en ontwikkelingsvoorsprong, maar de stelling wordt nu wel erg gesloten. Zwart beheerst gewoon de witte velden. Daardoor werd het moeilijk het witte voordeel uit te buiten. De alwetende computer suggereerde twee betere mogelijkheden die beide berusten op het oprollen van de zwarte damevleugel door middel van een tijdelijk pionoffer: 12.Qxc4 Nxe4 13.a6 Ncd6 14.Qd3 Nxd2 15.Bxd2 of 12.Ne5 Rxd4 13.Ndxc4 Be2 14.Re1 Bxc4 15.Nxc4 e6 16.a6. In beide varianten heeft wit groot voordeel (+2). Nu hield zwart met zijn volgende zet de damevleugel op slot.
13... a6
In het vervolg investeerde ik weer veel tijd in het zoeken naar winnende combinaties en doorbraken, maar verwierp die ook iedere keer weer omdat ik bang was mezelf op te blazen.
14.Qb3 Rd7 15.Ne4 e6 16.Re1 h6
Stelling na 16. .. h6
Het is wel erg koelbloedig hoe zwart hier vertrouwt op zijn degelijke stelling en rustig dit soort zetjes doet. Ik investeerde weer veel tijd in het zoeken naar tactische trucs, en had ondertussen ook de dame op h5 als aanvalsdoel opgemerkt, maar zag niet hoe ik hiervan kon profiteren. De computer suggereerde na afloop 17.Nh4 Be7 18.h3 Be2 19.Qc2 Bxh4 20.gxh4 Bb5 maar dat is ook nauwelijks beter dan de partij. Bij mijn volgende zet bood ik dan ook remise aan, omdat ik wel nog wat voordeel had, maar niet meer wist hoe het verder moest en achter stond in tijd. Ingo wees dat resoluut van de hand. Het past bij de wedstrijdmentaliteit die hij ook tegen Jan ten toon spreidde. Hij ging toen remise door zetherhaling uit de weg en verloor door een te riskante winstpoging.
17.Bd2 Na7 18.Ra4 Nb5 19.Nc5?
Hiermee geef ik mijn voordeel weg en staat het gelijk. Ik had inmiddels een half uur tijdsachterstand en ging wat sneller spelen. Nodig was hier 19.Nh4! Be7 20.h3 Be2 21.Rxe2 Qxe2 22.Bf3 Nxd4 23.Rxd4 Qb5 met voordeel voor wit.
19... Rc7 20.Re4 Bf5 21.Re1 Be7 22.Rc4 O-O 23.Bb4 Rd8 24.Nd2?
Stelling na 24. Nd2?
Dit is de beslissende fout waarmee zwart een gezonde pion wint.
24... Nxb4! 25.Qxb4 Bd3!
Overzien: pion d4 dreigt eraan te gaan. Na weer een lange denkpauze dacht ik mij nog te redden met een klopjacht op de dame, die loperruil forceert.
26. Bf3 Qg5 27. h4 Qf5 28. Be4 Bxe4 29. Ndxe4
Maar ik werd weer verrast door zwarts sterke vervolg.
 29...Rcd7!
Stelling na 29. .. Rcd7
Het paard is gepend, dus dit kan. Zwart wint alsnog de pion en daarmee de partij.
30.Nd6 Nxd6 31.exd6 Bxd6
Ik spartelde hier nog tevergeefs door tot zet 55. Ingo was blij met zijn overwinning en constateerde tevreden dat het nu 1-1 was voor Nederland - Duitsland. Bij de analyse merkte ik op toch het gevoel te hebben hier kansen te hebben laten liggen. Hij was het er niet mee eens en vond nooit slechter te hebben gestaan. Hij speelde met wit vaak dezelfde variant als ik speelde en had de varianten vaak bekeken met een bevriende grootmeester. Zijn gedachte was dat je maar beter een gezonde pionnenstructuur kan hebben met ontwikkelingsachterstand. Ik denk dat hij de witte kansen in het begin toch wat onderschat heeft.

Als slotwoord nog een algemene opmerking over dit schaaktechnische bloggen. Dat is toch een erg goede mogelijkheid om te leren van je eigen partijen en om leuk met elkaar met het schaken bezig te zijn. Ik hoop dat we dit bij Amstelveen meer gaan doen na externe of interne wedstrijden. Het is helemaal niet zo moeilijk om zulke blogs te maken. Ik vind het erg leuk dat Jan Krans dit zo opgezet heeft en het ons geleerd heeft.

De cavalerie

In ronde 7 troffen Harold en Michiel allebei een tegenstander die Jan eerder in het toernooi al had gehad. Michiel zit tegenover mij te bloggen over zijn nogal heftige partij (zie “Kanonnenvoer 3”).

Bij Harold was het ratingverschil niet te merken, of het moest zijn dat hij remise gaf in een stelling waarin hij nog steeds iets beter stond. Daarvoor was het trouwens leuk genoeg geweest:

Harold de Boer – Gerald Löw
Bad Wiessee 2014, ronde 7 Stelling na 10.0-0
10. .. c6
Een mindere zet, maar de tegenstander had totaal geen rekening gehouden met Harolds volgende zet. In de analyse werd lang gekeken naar dingen als 10. .. e4 11.Pg5 Lf5 12.g4.
11.c5! dxc5
De tegenstander zag niets beters. 11. exd4 is minstens net zo ingewikkeld ...
12.dxe5 Pd5 13.Pc4
Op weg naar d6.
13. .. Lg4 14.Pd6 Tf8 15.e4 Pb6
16.Dxc5
Dit veroordeelde Harold zelf achteraf als iets te hebberig. De analyse draaide vooral om 16.Pf5, waarna 16. .. Lxf5 17.exf5 er zeer gevaarlijk uitziet, en 16. .. De6 17.Pg5!? Dxe5 18.f4 ook. De computer geeft trouwens 16.Ph4 als een mooi alternatief. Zwart kan nog even niet op e5 slaan omdat b7 hangt, en al met al heeft wit een heel prettig initiatief.
16. .. Lxf3 17.Lxf3 P8d7
En zo komt de pion al snel weer terug.
18.Dc3 Pxe5 19.Pf5 Pxf3+ 20.Dxf3 De5 21.b3!
Houdt zwarts paard tenminste in bedwang.
21. .. Tfe8 22.Tfe1 Tad8 23.Tad1
Veel is er inderdaad niet meer aan de hand, en zwart heeft zelfs 23. .. Txd1 24.Tdxd1 g6 waarna de computer nog steeds een licht plusje geeft, maar de mens zich een beetje ongemakkelijk begint te voelen. ½-½

Bij Olav ging er het een en ander mis en zijn anders zo solide opzet werd door een sterke tegenstander opgeblazen, als ik het mij goed herinner.

Bij mijzelf tenslotte ging het eerst een beetje lastig, omdat de tegenstander een opening speelde die ik totaal niet verwacht had. Dan maar gewone zetten doen. Hij was duidelijk op het remisepad, bood het al aan toen alle lopers geruild waren, maar ik zag nog wel mogelijkheden.

Jan Krans – Hans-Peter Ewin
Bad Wiessee 2014, ronde 7 Stelling na 22.Th1
22. .. Dc8
Als ik het niet dacht! Hij wil alle torens ook afruilen op die h-lijn, en dan Dh8 kunnen doen.
23.Pg3
En nu maar hopen dat hij op de automatische piloot blijft spelen ...
23. .. Txh1 24.Txh1 Th8?
En inderdaad, allemaal zonder nadenken. U heeft het natuurlijk al gezien:
25.Pf5+! gxf5 26.Pxf5+
Gelijk 26.Dg5+ is ook goed. 1-0

Friday 31 October 2014

Zonder slag of stoot

Harold had gisteren een “Blitz-Remis”: zijn tegenstander en hij kenden elkaar al van dit toernooi. Ze hadden de vorige avond nog samen bier en schnapps gedronken. Beide waren met een snipperdag dus wel tevreden.

Michiel ging er fraai en gecontroleerd doorheen, en nam zo wraak voor Olav die een paar jaar geleden nog van dezelfde tegenstander had verloren. Hij zal het slot van de partij nog wel laten zien.

Bij Olav zelf moeten we spreken van een tragisch succes. Remise tegen een sterke tegenstander, na een spannende partij, maar ... hij had, zo bleek achteraf, de remise aangenomen in gewonnen stelling.

Olav Lucas – Daniel Vanheirzeele
Bad Wiessee 2014, ronde 6 Stelling na 24. .. Lb7
Het is duidelijk: hier gaat de strijd om de “hangende pionnen”: zwak of sterk?
25.d5!
Precies op tijd. De stelling wordt nu heel ingewikkeld.
25. .. Lxb2 26.Dxb2 Pxc4?
Ja, zwart was bezig een pionnetje te winnen en voegt de daad bij het woord.
27.Lxc4 Dxc4
Nu zou zwart na 28.dxe6 fxe6 best prettig staan. Maar Olav heeft beter:
28.Pe4
Zwart heeft een groot probleem op de zwarte velden rond zijn koning.
28. .. Lxd5?
Met remiseaanbod, dat uiteindelijk door Olav werd aangenomen. Een geval van wederzijdse schaakblindheid. Het is inderdaad ook lastig te vinden. Tijdens de post mortem was er zelfs de hand van grootmeester Rozentalis voor nodig om te laten zien hoe wit toch kan winnen: 29.Pf6+ Kf8 30.Pxd5 en nu staat de e-pion gepend omdat op 30. .. exd5 pardoes 31.Dh8 mat komt. Dus moet 30. .. Txd5, maar op 31.Txd5 doet zich alweer het volgende probleem voor: 31. .. Dxd5 laat de dekking van de toren op c8 los, en wit wint dan die toren gewoon met alweer 32.Dh8+.
Overigens is het na 28.Pe4! sowieso al heel moeilijk voor zwart, en de nodige verbeteringen moeten eerder te vinden zijn, vooral op zet 26.

Voor mijn eigen fiasco in de zesde ronde verwijs ik naar “Vestingbouw voor beginners”.

Vestingbouw voor beginners

In ronde vier had ik al mogen oefenen in vestingbouw (zie “Kanonnenvoer? (2)”), en ook in rondes vijf en zes moest ik weer metselen en stutten, terwijl mijn tegenstanders – allemaal op papier aanzienlijk sterker – mochten proberen binnen te dringen. Natuurlijk wil ik graag ondernemend en onderhoudend spelen, maar het lukt gewoon niet altijd.

De tweede poging liep net als de eerste nog met een sisser af.

Jan Krans – Felix Kayser
Bad Wiessee 2014, ronde 5 Stelling na 50. .. Ke2
Daar is geen doorkomen meer aan, zolang ik met mijn koning maar de loper blijf dekken (anders komt Pxd4). Zwart speelde nog een keer g5, maar daarna werden de lopers geruild en konden de overgebleven stukken echt in het doosje, of zoals je hier moet doen: klaargezet voor de volgende partij. ½-½
Er was wel een wederzijds taktisch hobbeltje aan vooraf gegaan:
Stelling na 32.Ld1?
Eerst had ik al de zwarte dame volstrekt onnodig op b1 binnengelaten – was ik onbewust nieuwsgierig of mijn nogal omvangrijke tegenstander wel bij de eerste rij zou kunnen? – maar nu bood ik ook nog eens een volstrekt onverantwoorde loperruil aan.
33.Lxd1 Dxd1?!
Dat was mijn bluf: als hij nu op a2 slaat speel ik Da4 en dat lijkt heel wat. Maar het is onzin en stelt in werkelijkheid niets voor.
34.Dxd1?
Met nog 40 minuten op de klok bijna a tempo gespeeld! Zoals bij alle zetten werd het stuk neergezet alsof het door het bord heengeschroefd moest worden, en ook nog eens scheef. Ik heb wel tien keer j’adoube moeten zeggen om een stuk van mijn tegenstander recht te zetten. Maar goed:
34. .. Pxd1
Met een zucht van verlichting. Zie verder boven.

De derde poging mislukte. Rustig en vakkundig ontweek wit alle pijlen, valkuilen en kokende olievaatjes, op één momentje na, waar ik dan weer niet van profiteerde.

Dietmar Fauth – Jan Krans
Bad Wiessee 2014, ronde 6 Stelling na 48. .. Lc7
49.f4?
Weer een beetje bluf, en weer werkte het. Wit kon toch gewoon 49.Txf6+ doen. Ik had 49. .. Kg7 50.Ta6 (anders komt zwart met Txd5) Lxg3 in gedachten, “met tegenkansen”, maar de witte c-pion is gewoon veel te gevaarlijk. Kennelijk geloofde mijn tegenstander ook in die tegenkansen. Zijn tekstzet gaf me echter een mogelijkheid die ik – helaas helaas – liet passeren.
49. .. Lb6+ 50.Kc3
Dit was nog goed van beiden. 50.c5 zou een blunder zijn geweest vanwege 50. .. Ke6! en het is meteen totaal remise.
50. .. Ld8?
Jammer. Ik had met 50. .. Td6 mijn verdedigingslinie een rijtje naar voren kunnen schuiven, en dan zou het voor wit heel moeilijk zijn geworden om er nog door te komen.
Zoals het ging kwam al heel snel de c-pion beslissend naar voren. Ik haalde nog net het tweede blaadje (zet 61 van wit), maar moest toen opgeven. 1-0

Thursday 30 October 2014

De mess

Over het schaken wil ik vandaag kort zijn. Misschien dat Jan later nog een partij van zichzelf laat zien, waarin hij naar eigen zeggen weer degelijk metselde. Jan is vandaag naar München om in de universiteitsbibliotheek oude boeken te raadplegen. Olav heeft de 5e ronde verloren, Jan remise en Harold en Michiel gewonnen. We staan nu weer allemaal op drie punten uit vijf. Wij hebben dus steeds allemaal na de oneven ronden een plus 1 score.
Gisteren zijn Ruurdtje en Emilia om kwart over acht aangekomen in Bad Wiessee. Voor wie het niet weet: dat zijn de vrouwen van respectievelijk Michiel en Harold. Ze zaten vanaf Utrecht in dezelfde trein. Michiel en Harold waren al klaar met hun partijen en wachtten ze al op in het hotel. Olav en Jan kwamen iets later. We hebben met zijn zessen gegeten in de Stube, het restaurant in het hotel waar we vaak eten.
Emilia nam een apfelschorle omdat ze geen alcoholische dranken drinkt. Dat is wel een beetje een rariteit in zowel de Stube als Beieren in het algemeen. De favoriete drank is hier natuurlijk bier. Die wordt in porties van halve liters geschonken. Gelukkig lusten wij wel bier. Ik denk dat we gemiddeld zo'n biertje of vier tot vijf per avond drinken. Dat gaat sluipenderwijs. Illustratief is een kleine vergissing van Harold. Die merkte op een dag op dat hij de dag ervoor weinig had gedronken: slechts 2 biertjes. Eentje bij het eten bij de Italiaan en eentje later in de Stube. Michiel corrigeerde hem door op te merken dat hij weliswaar een biertje minder had gedronken bij de Italiaan dan de rest, maar dat die tenminste drie biertjes hadden genuttigd bij het eten, en hij dus twee. Harold beaamde dat: het waren er drie geweest. Dat viel toch ook nog best mee. Meteen daarna herinnerde hij zich dat hij ook in de Stube voorafgaand aan het eten, toen we op elkaar wachtten na de partij, nog een biertje had gehad. Dat waren er dus vier. En meteen daarop herinnerde hij zich dat hij na de partij nog een biertje had gehad in de analyse ruimte. Vijf dus.
Ook de porties bij het eten zijn in Beieren vaak groot. Een voorbeeld hiervan is de Leberkäse die Jo gisteren nuttigde:


Dat was overigens in een alleraardigst restaurant bovenop de Neureuther Alm die Harold, Michiel en Jo gisteren hebben beklommen. Jo is een Nederlander die al vele jaren meespeelt en die we inmiddels goed kennen. Het is leuk om zo weer eens met oude bekenden te praten tijdens een wandeling. Jo had een zwaar jaar achter de rug. Zijn beide ouders zijn overleden na een lang ziekbed.
Gisteren leerden wij nog wat anders op culinair/cultureel gebied. Daarvoor moet ik eerst even zeggen dat Emilia van oorsprong uit Sierra Leone komt. Harold had eerder al uitgelegd dat Emilia vaak ook de botten van kippen opeet. Dat is gebruikelijk in Sierra Leone. Je gooit niets voedzaams weg. Emilia had een forel besteld die met kop en al geserveerd werd. Emilia bewaarde de kop voor het laatste. Dat is een lekkernij waar ze al naar uitkeek en die ze helemaal opat. Als toetje deelden zowel Harold en Emilia als Ruurdtje en Michiel een kaiserschmarrn. Dat is een erg machtig toetje dat voornamelijk bestaat uit gebakken pannenkoek die is volgezogen met vet.


Als laatste nog een foto van Harold en Emilia achter de kaiserschmarrn.

Wednesday 29 October 2014

Kanonnenvoer? (2)

Het was weer zover: we mochten alle vier tegen sterkere tegenstanders, zij het met een minder grote ratingkloof dan zondag in de tweede ronde (zie “Kanonnenvoer?”).

Michiel trof een Rus, maar in vergelijking met die van Jan (zie “De Rus”) was deze toch wat roestig – en bovendien 74.

Anatoly Donchenko – Michiel Harmsen
Bad Wiessee 2014, ronde 4 Stelling na 6.Dg4
6. .. Dd4?
Dekt e4 en valt e5 aan, met het idee dat wit e5 niet kan dekken. Dat mag gerust een taktisch hobbeltje heten, want wit heeft een simpel antwoord:
7.Pf3
En nu valt e4 (ook na 7. .. f5 8.fxe6 e.p.).
Van klinische precisie was echter geen sprake, want even later stond het zo: Stelling na 12.Lg5?
Die loper had naar e3 gemoeten, want nu had zwart een lastig te spotten kans met 12. .. Lf5! 13.Lxf6 Lxe4 14.Lxg7 Tg8 15.Lxe5 0-0-0. Wit staat drie pionnen voor, maar heeft grote problemen met de ontwikkeling. Wat volgde was wel interessant, maar minder goed:
12. .. Df5 13.Dxf5 Lxf5 14.a3 h6?! 15.Lh4 e4?! 16.axb4 exf3 17.d5?! Pe5?! 18.Kd2 0-0 19.Kc3 b5 20.b3 Le4 21.g4!
En na nog wat gespartel tot zet veertig was het toch voorbij. 14. .. h6, 15. .. e4 en 17. .. Pe5 zijn allemaal zetten die laten zien dat Michiel iets te veel in de rommelmodus stond. Met rustiger zetten had hij de schade beperkter kunnen houden.

Harold had juist een zeer jonge tegenstander. De opening verliep naar wens, zoals het volgende diagram laat zien.

Karsten Hansch – Harold de Boer
Bad Wiessee 2014, ronde 4 Stelling na 14.Pa4
Maar hier, in plaats van rustig verder te ontwikkelen, liet hij zich verleiden tot 14. .. Txa4. Een “Topalovje” plegen wij zoiets te noemen, maar dan moet het wel goed zijn. Hier lijkt het aardig, hoewel het beetje vreemd is om een toren op een halfopen lijn voor zo’n passief staand paard te geven. In elk geval werkte het niet, zeker niet toen Harold ook nog naliet om de a-lijn schoon te vegen. Het initiatief vervluchtigde al snel en het punt ging verloren.

Uw verslaggever kwam met verwisselde kleuren in een bekende opening terecht, maar vond met een tempo minder geen nuttig plan. Dan maar blijven staan, oftewel: vestingbouwen voor beginners.

Gerald Löw – Jan Krans
Bad Wiessee 2014, ronde 4 Stelling na 37. .. Kf6
Ziehier het resultaat. Wit kan nog van alles proberen, maar als de diagonaal h3-c8 niet mooi open gaat valt er niks te halen. Het beste wat hij kan bereiken ziet er ongeveer zo uit: Analysestelling
Mijn tegenstander verbruikte nog veel tijd, en zal wel in gedachten hebben gezien dat hij er ook dan niet doorkomt. Zoals het ging werden er vanuit het eerste diagram nog vijf nutteloze zetten met de zwarte lopers gedaan, en toen vond hij het ook wel genoeg.

Was dat al een nuttig halfje, bij Olav werd het zelfs een heel punt toen zijn tegenstander – alweer een Italiaan uit ons hotel – zichzelf in tijdnood de das om deed.

Olav Lucas – Giuseppe Valenti
Bad Wiessee 2014, ronde 4 Stelling na 37. Dxa7+
37. .. Kh8?
Al niet echt handig, want zwart hoeft de zevende rij niet cadeau te doen.
38.Tc7 Dg6
Een lastige stelling in tijdnood. 38. .. Le6 is kennelijk beter: een torenschaak op h7 is op zichzelf niet gevaarlijk.
39.Lc4 g4??
Dat krijg je ervan als je in tijdnood raakt. Zwart is de halve partij bezig geweest om tot g4 te komen en steeds is het maar niet gelukt. De zet brandt dus nog altijd in zijn vingers en komt er uit op het ongunstigste moment.
40.Lf7! Dg5?
Nog een laatste ongelukkige. Na 40. .. Dg7 41.Le6 kan zwart tenminste nog loper en toren voor de dame terugkrijgen met 41. .. Dxc7 41.Dxc7 Txe6. Dat zou Olavs techniek nog op de proef stellen. Nu is het meteen uit:
41.Le6 Txe6
De tijdnood is voorbij, en ik vermoed dat zwart het mat hier bewust toelaat, want dingen als 41. .. Lg7 42.Lxg4 doen pijn aan de ogen.
42.Th7+ 1-0

Tuesday 28 October 2014

Gezamenlijk optrekken

Ik heb dit jaar geluk met mijn kamer. Hij is groot en er staat een goede bank en stoel. Harold, Jan en ik zitten vaak na het ontbijt op mijn kamer wat huiselijke dingen te doen, zoals bloggen, partijen van elkaar bekijken en ons voorbereiden op de komende tegenstander. Olav speelt dan vaak golf. Gisteren had ik een tegenstander die op mijn standaard openingszet d4 altijd antwoordt met d6. Dat geeft ruimte voor voorbereiding. Ik zat het even te bekijken en toevallig keek Harold mee. We hadden in chessbase de volgende (hoofd)variant bekeken: 1.d4 d6 2.c4 e5 3.Nf3 e4 4.Ng5 f5 5.Nc3 Be7 6.Nh3 Nf6 7.g3 c6 8.Bg2 0–0 9.0–0 Na6 10.d5 Nc7 Harold keek met mij mee toen ik dit bestudeerde. Ik was erg bang voor een opstelling van zwart met pionnen op c6 en d5 en wilde dus zelf graag d5 spelen. Ik overwoog dus ook zelf eerder d5 te spelen. Geheel onverwacht kreeg Harold dezelfde opening voor de kiezen. Onze partijen waren identiek tot en met de zesde zet van deze variant. We beginnen met Harolds partij.

Harold de Boer - Peter Endisch
Bad Wiessee 2014, ronde 3

En dan nu mijn partij. Waar Harold lekker hard de tegenstanders slappe zetjes afstrafte, deed ik op bepaalde momenten zelf teveel slappe zetjes en kon nog maar net voorkomen dat ik schade opliep.

Michiel Harmsen - Norbert Raygrotzki
Bad Wiessee 2014, ronde 3

Olav had een goede partij tegen een redelijk sterke Italiaan. Hij speelde gewoon een aantal goede zetten en in een vlakke stelling werd de vrede getekend. Partijen tegen Italianen worden door ons vaak minder op prijs gesteld. Ze zijn met een grote groep van ongeveer 6 personen ook in ons hotel aanwezig, vaak hoorbaar, maar nooit te verstaan, want ze spreken alleen Italiaans. We hebben nu allemaal twee punten. Dat wordt dus weer een sterke tegenstander voor iedereen. Hopelijk kunnen we nog een puntje pakken ergens. Olav mag weer tegen een Italiaan uit ons hotel, ditmaal een sterke FM.

De Rus

Hij zat er al toen ik verscheen,
gereed om mij te overhoren.
Een knik, een hand, een blik van steen,
in niets te raken, niet te storen.

Het schaken vult zijn hele wezen,
een denkmachine die nooit faalt.
Op zijn gezicht staat niets te lezen.
Hij zet zoals hij ademhaalt.

De meester stelt een nieuwe vraag.
Ik draai en drentel, antwoord vaag:
ik kan mijn zwaktes niet meer dekken.

Hij heeft mijn dame al gepakt
en laat mij zelf de slotsom trekken:
ik geef het op. Ik ben gezakt.


Jan Krans – Ilya Manakov
Bad Wiessee 2014, ronde 3
Stelling na 44. .. a2
0–1

Monday 27 October 2014

Kanonnenvoer?

Gisteren voorspelden we dat we kanonnenvoer zouden worden vandaag. We zouden allemaal veel sterkere tegenstanders treffen en verwachtten een leerzame maar pijnlijke middag. Bij Harold en Michiel kwam dat ook uit, hoewel het volgens Harold zelf in zijn partij meer pijnlijk dan leerzaam was. Varianten werden verwisseld, paarden teruggetrokken waar dat niet nodig was en in hogere zin – en volgens Harold zelf eigenlijk in elke betekenis – was het na een zet of 15 alweer voorbij. Met wat zinloos gespartel wist Harold nog net te voorkomen dat het een miniatuurtje werd.

Michiel had een serieuzere partij, maar reageerde niet passend op het plan van zijn 17-jarige tegenstander (met elo 2469). Er ontstond een stelling met het loperpaar voor Michiel tegen een paardenpaar en pluspion, maar toen hij het in opkomende tijdnood een beetje onhandig aanpakte werd hij resoluut van het bord gezet.

Bij Olav en mij kwamen de verwachtingen niet uit (morgen dan?). Bij eerstgenoemde was het ratingverschil de hele partij onzìchtbaar en rolde er een positionele remise uit.

Olav Lucas – Christoph Likop
Bad Wiessee 2014, ronde 2 Stelling na 41.fxe5
Na een zware en uitputtende strijd besloten de spelers tot remise. De witte dame is niet in gevaar maar wel opgesloten, en vanwege de witte a-pion kan zwart ook niets ondernemen.

Ikzelf werd in de opening verrast, maar bracht met mijn geimproviseer mijn tegenstander ook weer in verwarring. Onbekend met mijn voorkeuren en (gebrek aan) stijl had hij besloten vol op taktiek en aanval te gaan spelen vandaag. En zo geschiedde.

Ingo Cordts – Jan Krans
Bad Wiessee 2014, ronde 2

Sunday 26 October 2014

Inleidende beschietingen

En daar zijn we weer in Bad Wiessee! Harold de Boer, Michiel Harmsen, Olav Lucas en Jan Krans op zoek naar eeuwige roem op het schaakbord en daarnaast misschien wat gezelligheid.

Zo’n eerste ronde op een groot open toernooi heeft altijd iets plichtmatigs: door de grote ratingverschillen moet de bovenste helft gewoon winnen van de onderste. En zo kun je de uitslagen aflopen, 1-0, 0-1, 1-0, 0-1 ... op zoek naar afwijkingen in het patroon. Dat was gisteren al snel, bij de Russische grootmeester Landa. Je zal maar rond plaats 100 op de wereldranglijst staan en dan remise spelen tegen iemand die bij ons in het vierde of het vijfde zou zitten ...

Nee dan de Zukertorters! Nog stijf van de reis en allemaal zich verontschuldigend over hun gebrek aan vorm en routine deden ze gewoon hun plicht, en wonnen. Vanmiddag zal het allemaal anders zijn, vermoed ik zo.
Schaaktechnisch is het misschien aardig om te laten zien waar je die grote ratingverschillen nou ziet opduiken in de partijen. Het is vooral het onderhandiger neerzetten van de stukjes, viel ons op.

Michiel Harmsen – Horst Gasser
Bad Wiessee 2014, ronde 1 Stelling na 24.exf4
Hier gaf zwart op, wat dan toch wel weer van enig inzicht getuigde.

Jan Krans – Tilo Kapahnke
Bad Wiessee 2014, ronde 1 Stelling na 15.Dd2
Er is iets aan de hand op de a-lijn.

Philip Vida – Olav Lucas Bad Wiessee 2014, ronde 1 Stelling na 15.b4??
Het was al mooi voor zwart, maar nu kwam 15. .. a5, en het was zelfs mat op zet 21.

Harold de Boer – Laurenz Albicker
Bad Wiessee 2014, ronde 1
Bij Harold deden zich wat complicaties voor, en dat lag aan de opening. Soms heeft de zwartspeler het gemakkelijker, omdat hij de variant gewoon veel beter kent, met alle sjabloontjes erbij. Bij deze Wolga ging het ook zo: Harold zat te zoeken naar plannen en te vrezen voor trukjes, en de tegenstander deed wat hij waarschijnlijk al 80 keer had gedaan. Na flink zweten liep het toch nog goed af. Stelling na 33. .. Db7
Het paard op d5 is beter dan de collega op g8. Bovendien kwam nu 34.b4! en was het snel klaar.

En ja, misschien kunnen we morgen dezelfde blogpost nog een keer schrijven, maar dan met de Zukertorters in de rol van aangevers.